- зэбэнын
- I (зобэн) неперех. гл. 1. бороться друг с другом/ Зэрыубыду зым зыр зэрытридзэным пылъын, зэIэн.* Арати, цIыкIухэр зэбэнурэ, чэзур Мудар щIэх дыдэу къылъос. Iуащхь. Зы сыхьэт хуэдиз зэбэна нэужь, {Къэбэрдейр пелуаным} хъаным и пелуаныр хигъэщIащ. Н. Ш.2. вести классовую борьбу/ Обществэм щыщ класс зэпэщхьэхуэхэр, е зи мурадрэ зи гухэлърэ зэтемыхуэ нэгъуэщI гуп зэпэщхьэхуэхэр, е идиологие зэпэщхьэхуэхэр, я Iуэху зэрыдэкIыным, зэрытекIуэным хущIэкъун.* Классхэр зэрызэбэн, зэрызэныкъуэкъу Iуэхугъуэхэр ПащIэм. . ехьэкI имыIэу, занщIэу къегъэлъагъуэ. Т. Хь.II (зобэн) неперех. гл. лаять друг на друга (о собаках)/ Зызэхуагъазэу зыр зым ебэнын (хьэхэм хужаIэ).Хьэхэр зобэн.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.